“Başarılı olmak çok mu önemli?” sorusu benim de kafamı çok tırmalamıştır. Evet tırmalamak diyorum, başka şekilde bu duyguyu ifade edemiyorum.
Başarı şöyle tanımlanıyor: “Sizin için önemli olan şeylere ulaşmak” Bu açında bakınca herkesin başarıya ihtiyacı olduğu sonucuna varıyoruz. Çocuklarınız varsa “iyi birer anne ya da baba olmak önemli değil” diyebilir misiniz? Evliyseniz iyi bir eş olmak istemez misiniz?
Başarılı olmayı “mükemmel” olmakla karıştırıp-yerinden kalkmamak için sebep hâline getirmek de bir yöntem. Bu yöntem, çok yaygın ve sıradan bir uygulama. Biz sıra dışı şeyleri konuşalım istiyorum.
Bana kalsa ofisimden dışarı çıkmam ve günlerce yazar okurum. Fakat bunun için de alt yapı gerekiyor. Fakat bu alt yapı için çabalarken, farklı algılanabilirsiniz. Bu durum, bir bayanın cüzdanını yere düşürdüğünü farkına varıp-cüzdanı ona vermek için peşinden gitmeye benzer. Başkaları bu bayanın peşinden gittiğinizi sanabilir. Medenî hâliniz izin veriyorsa, bu bayanın da peşinden gidebilirsiniz. Kime ne? Söylemek istediğim dışardan görünen manzaranın farklı şekillerde anlaşılabileceğidir.
İş dünyasına giren ve entelektüel düşünce yapısına sahip insanların çektiği sıkıntı burada başlıyor. Siz istediğiniz kadar parasının kendisini değil sağladığı seçenekleri anlatın, siz bazı dostlarınız için para kazanmak amacıyla çalışan bir insansınız. Bu sözü çok duyarsınız. Size yakışan yazmak, çizmektir. İş dünyasına girerseniz yakışık almaz. Hâlbuki ne almak istediğiniz CD’ler ne de kitaplar bedava verilmez. Meselâ merak ettiğim ülkeler var ve uçak fiyatları bayağı masraflı. Ben paranın kendisi için çalışan birini görmedim ama onlar görmüş demek ki!
Sanırım bizim gibi insanlar biraz alınganlık yapıyor. Herkese durup-derdimizi anlatmaya çalışıyoruz. Bize idealizmi yakıştıran dostlarımız kendilerine her şeyi yakıştırıyor. Bize yakıştırdıkları şey, sadece yazıp-çizmek ve konuşmak. Hâlbuki yazıp çizmek de masraflıdır. Değil mi ama? Yaşayacak, okuyacak, dinleyeceksin ki yazasın-anlatasın!
Benim bazı canım dostlarım! Artık size bir şey anlatmıyorum. Bundan yoruldum. Almak istediğim CD’ler, gitmek istediğim ülkeler ve okumak istediğim kitaplar var. Çince özel dersler almak, sevdiklerimin yeteneklerini keşfedip onlara ödenek ayırmak istiyorum. Güzel ülkemin ve dünyanın değişik yerlerinden dostlarım var Onları evime davet etmek istiyorum. Bunlar için çalışmayayım mı? Programımı yaptım. Görmek istediğim ülkeler, ziyaret etmek istediğim insanlar var. Bunlar da epeyi masraflı işler. Çalışmak lâzım değil mi ama?
Bir dostum bana demişti ki “hangisi daha önemli maddî güç mü? Dostluklar mı?” Ben şöyle cevap verdim: “Hangisinin azlığı hayallerini “öldürüyorsa” ve sosyal işlevlerini azaltıyorsa, o önemlidir. Elbette bu biri için çalışırken diğerini ihmal etmen gerektiği anlamına gelmez.”
Elbette işlerim var ama hayallerim daha fazlasını gerektiriyor. Burada konu yoksulluk veya fakirlik değil. Bu açıklama gereksiz ama bazı insanlar yazılanı değil bildiklerini okuyup- anlarlar diye bu açıklamayı yapma gereği duydum!
Dostlarım, bir canavarı uyandırdınız! Haberiniz olsun!-----------www.suskunadam.blogspot.com
-----------
Konuyla ilgili film-kitap önerileri yapmak-almak ve yorumlarınız için:savassenel@yahoo.com
MSN: savassenel@hotmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder