Çalıştığım okulun kitaplığında belki 100 tane film vardı. Bunlar DVd formatında olmayan video kaset formatında kaydedilmiş filmlerdi. Bir öğretmen arkadaşıma bunlardan söz ettim. Onlarla ilgilenmediğini, çünkü bu filmlerin DVD formatında olmadığını söyledi. Ben afallamıştım açıkçası. Çünkü o kadar güzel filmlerdi ki bunlar. Üstelik video kaset formatı da oldukça net ve temiz bir formattı ve okulda da zaten bu filmleri seyretmek için gerekli donanım vardı. Onca güzel filmi DVd olmadıkları için kullanamayacağını söyledi. Aslında sinema filmlerini sevmiyordu ama bahanesi başkaydı.
Ben de ders aralarında, dersim olmayan saatlerde bu filmleri oturup “afiyetle” seyrettim. Yani şimdi onca güzel filmi DVD formatında değiller diye seyretmemek biraz “saflık” olmaz mıydı?
Yine ofisimde CD’ler ve kasetler vardır. Ben kaset de dinlerim. Benim dijital ses aletlerim, CD çalarlarım da, iki tane diz üstü bilgisayarım da de var. Ama kaset diye değerli konuşmaları ya da eski albümleri neden dinlemeyeyim ki? O kasetlerin CD sini her zaman arayamam da, bulamam da? Münir Nurettin Selçuk’un bir kaseti elime geçmiş, ne diyeyim “Üstat, bir CD’ni bulursam dinlerim, kaset dinlersem el alem ne der? “ mi diyeyim?
Aşık olduğunuz ya da çok değer verdiğiniz bir insandan kaset ya da video kaset formatında bir mektup gelse, ne diyeceksiniz? “ben DVD olursa seyrederim” mi diyeceksiniz? Ne kadar komik olurdu değil mi?
Ben bu teknoloji hastalığını anlamıyorum. Elbette benim de DVD, MP3 ses arşivim var. Ama eskicide güzel bir kaset bulursam alırım. Bir keresinde Malezya’da Joho Baru’da bir kitapçıyı geziyordum. Bir sürü kaset gördüm. Başarılı iş adamlarının ve iş kadınlarının konuşmalarını içeren kasetlerdi bunlar. Hemen bütçemin yettiği kadarını pazarlık yaparak aldım. CD’leri yoktu, ne yapayım? “Bunların CD’si yok mu birader?” diye havaya mı gireydim?
Yani bir taş plaktan sanat müziği dinlemenin de keyfi başka değil mi? Metallica’nın konserlerinde transistorlü-dijital yükselteçler (amfilifikatörler) değil eski teknoloji lambalı yükselteçler kullandığını duymuşmuydunuz? Sebebini biliyor musunuz? Ses, daha güzel çıkıyormuş.
Teknolojiyi bahane yapmamakta fayda var. İnsan sinema filmlerini seviyorsa, yüz tane filmi DVD değil diye reddeder mi? Ya da bilgi peşindeyse çok önemli şeylerin anlatıldığı ses kasetlerini göz ardı eder mi? Sözgelimi Bill Gates’in çok özel konuşmalarını ses-kaset formatında bulsanız bunlar dijital değil diye dinlemeyecek misiniz? Uzmanlar ya da İstihbarat örgütleri öyle mi yapıyorlar, bilginin mi yoksa formatın mı peşindeler sizce?
Altı yıldır aynı bilgisayarı kullanıyorum. Bedava versem almayacak insanlar var(!) Aman ne gam! Benim amaçlarıma hizmet ediyorsa bir şeyi on yıl da kullanırım. Çantamda kaset çalar da var, Ipod da. Bilgi hangi formatta gelirse alırım, dinlerim.
Teknoloji benim esirim olsun, daha ne diyeyim?
-----------www.suskunadam.blogspot.com
-----------
Yorumlarınız için:savassenel@yahoo.com
MSN: savassenel@hotmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder