SESLİ DÜŞÜNÜYORUM - HAYATIN İÇİNDEN NOTLAR : WALKMAN, BİLETÇİLER... ÖZGÜRLÜK

"Özgürlük" deyince aklıma gelen örneklerden birisi ilk “walkman”imi aldığım zamandır. Walkman, şimdiki neslin bilmediği taşınabilir bir kasetçalardı. Tabi bu noktada “kaset” kavramını da açıklamam gerekir! Fakat kısaca walkman, her yerde müzik dinlemenize imkân veren ve pille çalışan bir cihazdı. Daha iyi anlaşılması için yukarda fotoğrafını da yayınladım!

Walkman’imi aldığım gün mavi kartım, bugünkü öğrenci seyahat kartı-akbil, olduğu için bütün gün belediye otobüsleriyle nereye gittiğime bakmadan seyahat ettiğimi ve bu sırada müzik dinlediğimi hatırlıyorum.

O güne kadar önce kartuşlu kasetçalarla, sonrasında da kasetli teyplerle, ancak piknikte, bahçe gibi yerlerde müzik dinleyebiliyordum. Ama walkman’i olunca, artık İstanbul’un her yerinde, fon müziği olan bir belgesel seyreder gibi ve hiç kimseyi rahatsız etmeden müzik dinleme keyfini yaşamak, benim için özgürlüğün başka bir çeşidiydi. O gün walkmanle dinlediğim ilk albüm de, sanırım Dire Straits’in "Love over Gold" adlı albümüydü.

"Özgürlük" deyince aklıma gelen başka bir olay da, otobüslerde inmek istediğiniz durağa gelince bastığınız düğmelerdi. Bu düğmeleri ilk kullanan kişiler, yolcular değildi! Bunlara dokunmak ancak o zamanlar biletçilerin işiydi. Çünkü o zamanlar otobüse biletsiz biner, biletimizi de otobüsün arka kısmında özel bir bölümde, ciddî bir şekilde oturan ve şoförden sonra en havalı kişi olan biletçiden alırdık.

Ve bir durakta inmek isteyen yolcuları gözetip, duruma göre “dur düğmesine” basan kişi de oydu. O nasıl önemli, nasıl hassas bir görevdi!

Ve bir gün biletçiler otobüslerde görev yapmaz oldular! Artık biletleri otobüse binmeden önce alır ve taşıta binerken şoförün gözetiminde onun yakınındaki kutuya atar olduk. Bu durumda ise, durakta inmek için kullanılan düğmelere yolcular basar oldu.

Fakat bir sorun vardı: Düğmeye basmaya alışmamız gerekti. Çünkü daha önce bir yolcu düğmeye bassa biletçi tarafından ikaz edilirdi. Yani bizim ağır abi biletçilerimiz otobüsleri terk ettikleri zaman biz sefil (!) yolcular, bir süre o düğmeyle ne yapacağımızı bilemedik!

Bir seçeneği kullanmayı öğrenmemiz, o kırmızı düğmeye ne zaman basacağımızı öğenmek zaman aldı. Çünkü bazen yanlış zamanda bastığımız ve diğer yolcuların ezici bakışları altında ezildiğimiz oldu!

Kimileri de şaka olsun diye gerek yokken düğmeye basıyorlardı vs. Yani hayatımıza özgürlüğün, iradeyi kullanma kavramının yeni bir parçası olarak giren o düğmeleri kullanmayı öğrenmemiz zaman aldı.

Şimdi her gün o kırmızı düğmeye basma veya basmama seçeneklerinden çok daha karmaşık olan onlarca yeni seçenekle karşı karşıya kalıyoruz. Bütün bu seçeneklerle, hiç bir şey okumadan, araştırmadan, uzmanlara kulak vermeksizin başa çıkmaya çalışan insanlar var.

Ne zor, ne çetin bir hayatları var kim bilir? Gerçi bu türden insanların hayatındaki sıkıntıları kendilerinden çok çevrelerindekiler hisseder, o da ayrı konu.

Hayat...

------------------

Savaş ŞENEL: İngilizce Öğretmeni, İletişim Danışmanı, Okunaklı-Anlaşılır Yazarlık Koçu

savassenel@gmail.com, savassenel@yahoo.com

Yüz yüze ve Online (Skype , Google Drive) verdiği dersler Eğitimler
Yurtdışı Eğitim Danışmanlığı Hizmetleri

Savaş ŞENEL'in Vizyon, Misyon ve Değerleri, Çalışmaları Hakkında Kısa Video, Kitapları, Söyleşileri, Uzmanlık Alanları ile İlgili Sayfaları, Günlüğü-Blogu, Resmî web sitesi, Facebook sayfası, Twitter hesabı, Wattpad hesabı, Linkedin hesabı, Instagram hesabı, About.me hesabı,

SAVAŞ ŞENEL KİTAPLARI

AZ ACILI VE KALICI İNGİLİZCE-YABANCI DİL ÖĞRENMEK İÇİN PÜF NOKTALARI
Kitabın Tanıtım Videosu
Kitabın Tanıtım Yazısı
Kitabın Facebook sayfası
Kitabı buradan satın alabilirsiniz: Kitapyurdu.com